Column predikant
‘Schoonheid zal de wereld redden’
Laatst hoorde ik een vrouw uit een stad onder oorlogsvuur een mooie uitdrukking gebruiken: “Schoonheid zal de wereld redden’. Dat is al een hele oude wijsheid, maar het hield haar op de been. Zou het kunnen? Kan schoonheid de wereld redden? Misschien wisten de vroege Bijbelschrijvers er al van. In Genesis, het eerste boek van de Bijbel staat al in het eerste hoofdstuk: ‘En God zag dat het goed was’. Nu kan het Hebreeuwse woord dat daar gebruikt wordt ‘tof’, ook met ‘schoon’ of ‘mooi’ vertaald worden: God zag dat het licht, dat de zon schoon was en het groen en de dieren, God zag dat het allemaal schoon, mooi was en de mens zelfs zeer schoon. Schoonheid zit in de schepping ingebakken. Goedheid, schoonheid heeft God vanaf het allereerste begin gewild, zo is het bedoeld en het zit in de mens ingeschapen. Daarom denk ik ook dat niets ons uiteindelijk meer bevredigt en gelukkig maakt dan schoonheid, goedheid, want dat beantwoordt aan onze ware, van God gegeven, aard.
Maar welke schoonheid dan, want we weten allemaal dat als onze mooie menselijke buitenkant wat verrimpelt, er misschien nog wat opgespoten en bijgeverfd kan worden, maar de zwaartekracht het uiteindelijk toch wint. Gelukkig keek Jezus in navolging van God dan ook niet naar de buitenkant. God en Jezus zien het hart aan, waar de liefde huist. Daarom denk ik ook dat verdriet en onrecht, ellende en lelijkheid en haat uiteindelijk nooit zullen winnen. Alle geld en goud leggen het uiteindelijk af tegen de lach van een kind, de kus op het strand, en de liefde van een medemens. “All that glitters is not gold” (Shakespeare) ‘het is niet alles goud dat blinkt’ en andersom schreef Tolkien ‘All that is gold does not glitter’ … ‘niet alles dat van goud is glittert’
Het gaat niet om de buitenkant, niet om waar het oog het eerst naar toe trekt, niet om wat er aan de oppervlakte zichtbaar is. Het gaat om meer dan het gewone en Jezus vraagt dat ook van ons: meer te durven zien dan wat voor ogen is, dieper te gaan dan de huidige werkelijkheid, de diepere waarheid erachter te zoeken, de ingeschapen schoonheid en goedheid in ieder mens te ontdekken. Op de Gemeentedag met het thema: Ik zie, ik zie wat jij niet ziet’ stonden we stil bij Jezus’ en Menno’s visioen van vrede midden in moeilijke tijden. Laten ook wij in de herfststormen en onze donkerder wordende wereld toch de schoonheid ontdekken en ons daaraan optrekken en moed vatten en opstaan uit de lelijkheid en het onfatsoen, en voortaan altijd en overal de schoonheid en de vrede en liefde zoeken en uitstralen die God in ons leven ingebakken heeft. Zou kan het! Zo kan schoonheid de wereld redden! De schoonheid van de schepping, van de natuur, die vluchtige herfstgeuren en kleuren en jonge egeltjes. De schoonheid van geloven, van kunst en cultuur, van beweging, van verfstroken en beeldhouwelen, van dans en sport, van taal en wijsheid, van muziek, liederen, van menselijke relaties, en mooie omgangsvormen, van respect, vol vertrouwen en liefde die mensen verbindt, van God gegeven om goed te leven!
Mogen wij met God weer zien dat het goed is, zo schoon is!
Lied 836 (463 LvdK) O Heer , die onze Vader zijt
O Heer die onze Vader zijt,
Wijs ons de weg der zaligheid,
en laat ons hart door U geleid,
met liefde zijn vervuld.
Dat ons geen drift en pijn verbindt,
geen hartstocht ons verwart.
Maak Gij ons rein en welgezind,
en spreek tot ons in vuur en wind,
o stille stem in ’t hart.
O vrede van Tiberias,
o heuvels in het rond,
waar Jezus in het zachte gras
de mensen liefhad en genas,
en in hun midden stond.
Leg heer uw stille dauw van rust
op onze duisternis.
Neem van ons hart de vrees, de lust,
en maak ons innerlijk bewust
hoe schoon uw vrede is.
zr. Wiske Beuker