Column predikant
Bent u er klaar voor?
In Juni was ik een weekje op de Lüneburger Heide. En in die vredige omgeving hoorde ik een ineens totaal onverwacht een Duitse paardenmenster zeggen dat ze bang was voor een komende oorlog. Ik schrok ervan zo bezorgd als zij klonk. En je hoort en leest het vaker en het zet je aan het denken: zijn we klaar voor een oorlog?
Gelukkig las ik in de Nieuwsbrief ‘Doopsgezinden’ van juni dat Professor Fernando Enns een essay in vier delen over vrede in plaats van oorlog schreef.
Fernando Ens schreef …:
‘Ik stoor me diep aan de uitspraak ‘klaar voor de oorlog‘ (kriegstüchtig). En ik wil daar mijn zoektocht naar ‘klaar voor de vrede‘ (friedenstüchtig) tegenover stellen. Omdat ik het niet wenselijk acht om klaar voor de oorlog te zijn, noch voor mezelf, noch voor mijn kerk of voor de maatschappij waarin ik leef. Het tegenovergestelde is het geval. Ik wil juist steeds beter leren hoe vrede bereikt kan worden, en meewerken aan een maatschappelijke beweging die zich in eerste instantie bezighoudt met hoe vrede er kan zijn en worden, hoe oorlog beëindigd wordt en hoe wij iedere volgende oorlog kunnen voorkomen.’
Het deed mij denken aan een verhaal uit de Boeddhistische traditie
Er was eens een keizer die een kanjer van een haan bezat, heel geschikt om af te richten tot kemphaan. De haan werd naar een bekende trainer gebracht en een paar weken later kwam de keizer een kijkje nemen. Hij vroeg de trainer hoe het er voorstond met zijn haan. De trainer antwoordde: ‘Het begin is er, de haan zet zijn kam omhoog en zijn nekveren overeind en spert zijn snavel open om alles aan te vallen wat maar los en vast zit, dus hij is nog niet klaar als vechthaan’. De keizer begreep het niet. Dit was toch wat een goede kemphaan deed? Maar de keizer besloot geduld te hebben en af te wachten wat er zou gebeuren. Een paar weken later kwam de keizer weer kijken hoe het met zijn vechthaan ging. De trainer zei: ‘Het is nu zo ver dat uw haan niet meer alles aanvalt maar alleen bij het zien van een andere haan agressief gedrag vertoont, Dat leek erop. De keizer zou niet weten wat de haan nog meer zou moeten leren. Maar de trainer wist de keizer ervan te overtuigen dat het nog beter kon. Twee weken later vroeg de keizer opnieuw aan de trainer hoe het met zijn kemphaan was. De trainer antwoordde: ‘Hij is nu zo ver dat hij bij het zien van een andere haan rustig blijft doorscharrelen en wormpjes pikt. Hij is onverstoorbaar. Er is geen haan die hem nu nog zal wagen aan te vallen. Nu is hij een goede vechthaan.’
Zijn wij er klaar voor, voor de strijd? En welke strijd dan? Waartegen of waarvoor ?
Laat het voor de vrede zijn en voor recht en verbinding uit liefde en zorg voor Gods schepping! Maar hoe doe je dat? Wel, in navolging van Jezus en die goede vechthaan. Laat je niet op jutten door haatpraat, laat je niet meesleuren in machtswellust en haantje-de-voorste-gedrag, maar laten we naast de minsten durven te staan, laten we dienstbaar zijn naar een ander toe en recht doen aan wie achtergesteld worden. Dat is het fundament van een stabiele samenleving en voorwaarde van vrede. Ga niet mee in zondebok-denken, maar ga een extra mijl mee uit barmhartigheid en uit medeleven, uit naastenliefde, als Jezus. Jezus wijst een heel andere weg, die van de liefde, van echte diepe liefde vol respect, voor alle mensen, alle leven, niets en niemand uitgesloten, heel Gods prachtige schepping.
En in die wondermooie, kwetsbare en veerkrachtige schepping mogen we inspiratie en nieuwe moed opdoen voor het volgend seizoen. Een hele goede zomer !
(En ik ben benieuwd wat Fernado Enns in ‘Klaar voor de vrede 3 en 4 zal schrijven
zr. Wiske Beuker